RAJİTHA İLE BEYOĞLU

Geçen hafta Mısır'da yaşayan Hintli misafirimle rehber eşliğinde Beyoğlu gezisi yaptık.Program yapılırken heyecanlanmıştım ama günü gelince üzerime yapacağım koşturmanın yılgınlığı çöktü.

Erkenden kalktım Sarp'ı uyandırdım , onbirde gitmesi gereken okula sabah dokuzda bıraktım . Yol tercihim yanlış olduğundan iki saati trafikte geçirdim .Yanıma rehberinde telefonunun olduğu programı almayı unuttuğumdan , dakikalarca kıvranarak otelin telefonunu buldum ama işime yaramadı .Son anda programın mailllerimde de olduğunu hatırlayarak rehbere ulaştım . Neyse küçük grubuma bir saat gecikmeyle ulaşabildim .

 Isıtan ama bunaltmayan güneşin eşliğinde , taksimden tünele doğru gezimize başladık  İnsanlar daha sokakları doldurmaya başlamamıştı .

Bir grup taksim meydanında bir gün önce ölen şehitlerimiz içi''terörü lanetleme''gösterisi yapıyordu .

Benim aklımda binbir tilki , hepsinin kuyrukları birbirine dolanmış ,
çözmek namümkün ; şehitler , Sarp'a yetişmem lazım, Yasoş anahtarını almışmıdır.....

İnsanın yaşadığı şehirde turist olması ne kadar zor, hatta imkansız. Hayatının , istesende istemesende insanın omuzlarına yüklediği
(zorunluluklar mı demeli , sorumluluklar mı demeli bilemedim)
işlerin zihinsel ve fiziksel ağırlığı üzerine çökünce turist ömer olunamıyor.......



Ben bu turu yaklaşık dört yıl önce Sarp'a hamileyken samimi arkadaşlarımla yapmıştım ,  o zamanda bir rehber vardı ama rehberin cinsiyetini bile hatırlayamadım .

               

O zamanda aynı fotoğraf makinamla çekimler yapmıştım , bu sefer objektifim farklıydı ama hemen hemen aynı fotoğrafları çekmeye çalıştım . Fazla bir değişiklik yok gibime geldi.

              
Onlarsız olur mu ?

      

Ya çiçek pasajsız olur mu?

          

Perasızda olamadı.

Onlarda sahnedeydi.

Gerçekten şişman kedicik.

Yemeğimizi  yerken gördüğümüz manazara buydu , Rajitha bu manzaradan haklı olarak çok hoşlandı.Bize ''siz bu manzarayı ne kadar sık görüyorsunuzdur'' dedi . Biz ona '' hayatın koşturması içinde manzarayı  fark edecek , durup soluklanacak zaman bulamadığımızı '' anlatmadık . O da fark etmedi fotoğraf çekerken , bizimde onun kadar heyecanla fotoğraf çektiğimizi .

                                                                                      

                                   

 




Galatada sıra beklerken gözüme takıldılar.

Galatanın bir kısmı , diğer kısmını bilmeyen var mı?

Çok güzel hala.

Saat dördü vurur , külkedisi bu büyük kentte kendi kıtasına geçmek için yollara düşer .