Tek çocuklu, bol zamanlı olduğum bir dönemde, tanıştım kendisiyle.
Parlak kaliteli malzemeden yapılmış, albenisi fazla dergilerin arasında kaybolmuş, ilk izlenimde birçok okuyucuyu kaybetmişti. Saman kağıdı , anlaşılamayan bir dergi adı, üstelik edebiyat kültürü dergisi.
Sanki kimse almasın diye yapılmış '' beni almayın almayın'' diye bağırıyor. İnadım ya ben tabi ki aldım.
Mantığı basit , okuması keyifli. İnsan bir noktada yazarları, kitapları, yayınları takibi bırakıp , bu konuda gelişi güzel bir rota izlemeye başlıyor. Daha önceleri yeni çıkanlar , iki elin parmağını geçmezken şimdilerde ...
Listelerde arttı ; yeni çıkanlar , çok satanlar , ödüller alanlar....
Yanlış anlaşılmayayım , ben çok mutluyum , okuyamayacağım kadar çok kitabın içinde yüzüyorum.
Tek sıkıntım , bu bolluğun içindeki kıymeti anlaşılamadan yitip gidenler . İşte bu dergi benim için yitip gidenleri azaltan bir barajdı.
Kaç yıldır okuyorum hatırlayamıyorum ama hayatımın vazgeçilmezlerinden olmuştu . Sevdiklerime sadığımdır, onu ben bırakmazdım . Ama o beni bıraktı. Bıraktığında kalbim kırıldı . Ben peşinden yayıncısını, dağıtımcısını falan aradım ama nafile.
Herşeye alışıldığı gibi onsuz yaşamaya da alıştım hatta birsüre sonra hiç kalbimede, aklımada gelmez oldu . Bana verdiği keyfin yerini başka keyifler aldı . Neyseki sonu iyi biten bir ilişki oldu bizimkisi. Geri döndü , biraz küçülmüş. Ama varsın küçülmüş olsun döndü ya....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder